اصحاب قائمدر این مقال، اصحاب کهف از رجعت کنندگان و یاران حضرت مهدی (علیه السلام) دانسته شده‌اند. ۱ - اصحاب کهفدر قصه‌های قرآنی «اصحاب کهف»، نام گروهی از مؤمنان است که از ستم پادشاهی مشرک به غاری پناه بردند و سالیانی دراز به خواب عمیقی فرو رفتند. بر پایۀ روایات، این پادشاه مشرک «[دقیانوس]]» و محل واقعه «افسوس» دانسته شده است. داستان این گروه، با اشاراتی کوتاه اما پرمغز، در آیه‌های نخستین سوره کهف یاد شده است. در آن آیات، سخن از یکتاپرستانی است که برای گریز از پرستش خدایان دروغین، به غاری پناه بردند تا از گزند ستمکاران بت پرست برهند. خوابی که آنان را در ربود، به فرمان پروردگار سالیانی به طول انجامید و در این مدت، چنان هیبتی داشتند که کسی را یارای نزدیک شدن و نگریستن به آنان نبود و آنان را بیدار می‌پنداشتند. این خفتگان سالیانی چند را (بر پایۀ آیات قرآنی، ۳۰۹ سال) در همان حال گذراندند. چون به خواست الهی از خواب برخاستند، چنان گمان بردند که فقط روزی یا نصفی از روز را خواب بوده‌اند. چون یکی از ایشان، برای فراهم آوردن غذا به شهر درآمد، مردم از حال شگفت انگیزشان آگاهی یافتند و بر آن شدند بر در غار آنان، مسجدی به پا سازند. در روایات، آنان را گروهی از یاران حضرت مهدی (علیه‌السّلام) دانسته‌اند که در این بازگشت، از حکومت جهانی عدل و قسط، بهرۀ وافری خواهند برد. ۲ - فرموده امام صادقامام صادق (علیه‌السّلام) در این باره فرمود: هنگامی که قائم (علیه السلام) از پشت این خانه ظهور کند، خداوند همراه او ۲۷ تن برمی انگیزد که چهارده تن از قوم موسی (علیه‌السّلام) هستند، و هشت تن از اصحاب کهف و مقداد و جابر انصاری و مؤمن آل فرعون و یوشع بن نون وصی موسی. (اذا ظهر القائم من ظهر هذا البیت بعث الله معه سبعة و عشرین رجلا منهم اربعة عشر رجلا من قوم موسی و اصحاب الکهف ثمانیة و المقداد و جابر الانصاری و مؤمن آل فرعون و یوشع بن نون وصی موسی) اگرچه اهل سنت به شدت با اعتقاد به رجعت مخالفند اما برخی از مفسران آن‌ها به زنده شدن اصحاب کهف در دوران ظهور حضرت مهدی (علیه‌السّلام) اشاره کرده‌اند. [۸]
متقی هندی، البرهان، ص۱۵۰، ح۱۵.
۳ - عناوین مرتبطرجعت ؛ رجعت کنندگان ؛ یاران مهدی (علیه السلام)؛ ظهور. ۴ - پانویس۵ - منبعفرهنگنامه مهدویت، خدامراد سلیمیان، ص۴۸، برگرفته از مقاله «اصحاب قائم». |